Głównymi celami przy opracowywaniu koncepcji architektonicznej rewitalizacji centrum Myszkowa były wytworzenie kilku punktów węzłowych stanowiących silnie zdefiniowane MIEJSCA, które dotychczas było efektem wielu kompromisów przestrzennych i realizacją potrzeb ruchu kołowego, oraz zaprojektowanie integralnej przestrzeni w tkance miasta, dającej się  przyszłości skalować i rozszerzać.

Koncepcja zakłada:

• podkreślenie wartościowych istniejących budynków;
• zaprojektowanie zróżnicowanych, miastotwórczych przestrzeni publicznych, mogących stać się wizytówką Miasta;
• spowolnienie ruchu kołowego, przy jednoczesnym powiększeniu pojemności parkingowej tej części Miasta;
• wytworzenie szerszych ciągów pieszo-rowerowych wraz z dodatkową małą architekturą (ławki, stojaki na rowery);
• wprowadzanie dodatkowej zieleni wysokiej i niskiej.

PLAC PAPIERNICZY

Najbardziej wyrazistą spośród proponowanych przestrzeni zorganizowany na zasadzie wyspy objazdowej dla komunikacji miejskiej i taxi. W jego północno-wschodnim rogu, znajduje się rewitalizowany budynek biblioteki miejskiej.
Został przewidziany jako miejsce różnorodnych aktywności takich jak kino plenerowe, festyn, jarmark, impreza sylwestrowa, targ śniadaniowy czy zimowa ślizgawka. Zlokalizowane tu zostały elementy transportu zorganizowanego: przystanki autobusów miejskich i dalekobieżnych, postój taxi, parking rowerowy i wypożyczalnię rowerów miejskich.
Podział na kwatery o różnej nawierzchni, umożliwia równoczesne, wielofunkcyjne wykorzystanie tej atrakcyjnej przestrzeni. Rysunek podziałów został dokonany zgodnie z metodą dzielenia formatów papieru.

PLAC DWORCOWY

Plac zlokalizowany na zachód od PLACU PAPIERNICZEGO to urbanistyczne wnętrza sprzężone na styku z budynkiem dworca i wartościową zabytkową kamienicą po północnej stronie ulicy. Na tym odcinku przewidziano ruch dwukierunkowy, lecz uspokojony, zredukowany do dwóch pasów z możliwością parkowania prostopadłego po obu stronach i nowymi nasadzeniami drzew. To fragment miasta o charakterze bulwaru z dorodną zielenią wysoką i z bogatą ofertą usług w parterach kamienic.

WOONERF / PODWÓRZEC MIEJSKI

Ulica Tadeusza Kościuszki z jednokierunkowym ruchem samochodowym o silnym priorytecie pieszych i rowerzystów, to rodzaj kameralnego pasażu z różnorodnymi elementami małej architektury. Nowe zagospodarowanie przewiduje możliwość parkowania jedynie mieszkańcom oraz dojazdu do istniejących funkcji takich jak bazarek.

PLACEM URZĘDU
pojazdów. Oficjalny plac przed frontem gmachu Urzędu Miasta. Istniejąca zieleń wysoka została w całości wkomponowana w nowy plac. Przewidziano znaczące ograniczenie komplikacji węzła komunikacyjnego, uspokojenie ruchu na skrzyżowaniu ulicy Kazimierza Pułaskiego i dalej na północ Tadeusza Kościuszki oraz ulic Kwiatkowskiego – PCK, by zamienić „ściek komunikacyj” na ważny punkt orientacyjny w tkance miasta.

By zaspokoić potrzeby parkingowe mieszkańców i odwiedzających, oprócz miejsc wzdłuż ulic, zaprojektowano dwukondygnacyjny parking w rejonie ulicy Słowackiego/Piłsudskiego.

BUDYNEK  A

W rewitalizowanym budynku biblioteki pozostawiono skalę i detal architektoniczny zabytkowego obiektu. Pogłębiono piwnicę i wprowadzono okna piwniczne od strony południowej, odkopując budynek i skarpując fragment Placu Papierniczego. Biel fasady stanowi nawiązanie dol bieli papieru. Wnętrza utrzymano w powściągliwej bauhausowskiej estetyce – to kompozycja bieli ścian i sufitów z czernią cokołów, opraw oświetleniowych i stolarki i ślusarki. Ciemne akcenty tworzą graficzne kontrasty niczym czerń jeszcze mokrej farby drukarskiej na arkuszu czerpanego papieru. Cały budynek został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dźwigi windowe (dla pasażerów i mały do transportu woluminów) umieszczono w pierwotnej bryle budynku, by nie „doklejać” dodatkowych elementów do powściągliwych fasad budynków.

BUDYNEK B

Budynek usługowy z toaletami publicznymi. Ze względu na sporą skalę projektowanego budynku odsunięto go od budynku biblioteki, by nie był dla niego przestrzenną konkurencją, a obrys zaprojektowano w taki sposób, by umożliwić doświetlenie pomieszczeń z 3 stron, co przekłada się na zdecydowanie bardziej podatny na adaptacje układ wewnętrzny.
Trzykondygnacyjny budynek, wraz z piwnicą oraz wyjściem na zielony taras na dachu stanowi dominantę wysokościową dla okolicznej zabudowy. Do czasu pojawienia się innych wyższych obiektów, będzie punktem obserwacyjnym umożliwiającym podglądanie życia miasta. Proste, fasady, o regularnym układzie dużych okien, wykończone białym tynkiem wzbogacono od strony publicznego parkingu o współczesne „szyldy”. Prostopadłe do fasady slaby w białym kolorze to miejsce na znaki graficzne firm mających siedziby w budynku.