DLACZEGO?

WARTOŚCI NIEMATERIALNE:

Wierzymy, że architektura katalizuje ludzkie zachowania, stanowi ramę dla naszych aktywności. Architektura daje potencjał, umożliwia realizację potrzeb. Obcowanie z architekturą jest stałe i nieuniknione. Większość użytkowników korzysta z przestrzeni architektonicznych w sposób intuicyjny – nie w pełni świadomy. Wszyscy jednak, użytkując przestrzeń architektoniczną powinniśmy zaspokajać swoje potrzeby. Potrzeby zupełnie elementarne i bazowe „posiadanie dachu nad głową”, poczucie bezpieczeństwa, bycie w miejscach znanych, „oswojonych”, przyjaznych. Architektura – szczególnie o publicznym, prospołecznym charakterze – powinna zaspokajać także potrzeby wyższe: poczucie bycia częścią wspólnoty, akceptacji, samorealizacji, rozwijania kreatywności, potrzeby obcowania ze sztuką, potrzeby odkrywania i rozwoju.

Wierzymy, że w zaproponowanej przez Organizatora konkursu przestrzeni możliwe jest zrealizowanie bogatego programu aktywizującego (prawdopodobnie nie tylko lokalną)  społeczność. Kierujemy się zasadą minimalizacji nakładów (wyrażonych  w nakładach finansowych, przestrzeni, pracy) i maksymalizacji społecznych zysków (wyrażonych w radykalnym zwiększeniu, atrakcyjnej dla różnych grup wiekowych oferty).

Nie proponujemy monumentu, nobliwej przestrzeni dobrze wyglądającej jedynie na fotografii.

Proponujemy miejsce tętniące życiem przez cały rok, pozwalające tworzyć, kontemplować, rozwijać się, bawić się, wypoczywać, uczyć i być uczonym, pracować, eksplorować, spędzać czas, lub po prostu być. 

WARTOŚCI MATERIALNE:

Obszar opracowania ma wieloletnią historię. Czuć  tu doskonale charakter starej Pragi. Podwórka studnie, bramy, kilkunastometrowe masywy ślepych ścian, cegła, pulpitowe dachy kryte papą. Teren obecnie jest zdegradowany i wymaga rewitalizacji. Ważne jednak, by w efekcie rewitalizacji nie zatracić pierwotnego kolorytu, klimatu, smaku, uczucia. Od przeszło 500 lat Japończycy rozwijają sztukę sklejania potłuczonej ceramiki, uwydatniając szlachetnym materiałem  i kunsztem wykonania miejsca łączenia. Zgodnie z zasadami sztuki Kintsugi łączenia elementów
są wyraźne, wykonywane często z pozłacanej żywicy, tak,  by po naprawie naczynie było jeszcze piękniejsze, unikalne, wyjątkowe, a zarazem w pełni użyteczne. W podobny sposób postrzegamy nasze działania projektowe
w ramach Centrum Kreatywności Nowa Praga.

JAK?

Widzimy Centrum Kreatywności Nowa Praga jako miejsce bez barier. Miejsce którego nie trzeba oswajać. Miejsce które jest adekwatne do oferty którą oferuje, wygodne w zakresie dostępności dla użytkowników (także obsługi
i rozładunku oraz użytkowników i pracowników z różnymi formami niepełnosprawności). Widzimy Centrum Kreatywności jako kompleks kierujący swoją ofertę do wszystkich grup wiekowych. Każdy bez względu na wykształcenie czy środowisko społeczne powinien czuć się tu dobrze, rozwijać się i chcieć wracać. Bogata oferta aktywności „w budynku” jest tu rozszerzana  o aktywności „na świeżym powietrzu”.

CO?

ZAGOSPODAROWANIE TERENU

Zaprojektowaliśmy wieloelementową kompozycję przestrzenną złożoną z dedykowanych przestrzeni o publicznym, półpublicznym i półprywatnym charakterze. Zaprojektowano dwa główne wejścia/wjazdy na teren. Wjazd od strony ulicy Inżynierskiej, poprzez podwórko studnię  i przejazd bramny w pięciopiętrowym budynku poza zakresem opracowania, wprowadza nas na plac wschodni. Stąd możliwa jest realizacja rozładunku dla budynku A (odbudowany budynek „głośnych warsztatów”). Z tego placu poprzez projektowane przebicie bramne
w budynku A możliwe jest dostanie się do ogrodu sztuk – placu między budynkami A i B (budynek „cichych warsztatów”). Na placu wschodnim możliwe jest zorganizowanie małej czasowej sceny lub ogródka kawiarnianego dla gastronomii zlokalizowanej w podziemiu budynku A. Z tego placu można także dostać się do będącej w trakcie procesu rewitalizacji nieruchomości przy ul. Inżynierskiej 5.

Drugi wjazd główny na teren zrealizowano poprzez istniejącą bramę od strony ulicy Targowej. Tuż za budynkiem mieszkalnym od strony Targowej znajduje się jedynie lekko zmieniona przestrzeń komunikacyjna, obsługująca budynki mieszkalne, oraz stanowiąca dojazd do budynku B, C (rozbudowana gastronomia od strony południowej), D (lekko przebudowany budynek restauracji „czerwony rower”) oraz E (budynki fundacji). W tej części znajduje się także zjazd rampą do garażu podziemnego zlokalizowanego pod wielofunkcyjnym placem południowym. W celu zwiększenia ilości miejsc postojowych zaproponowaliśmy parkowanie w dwóch poziomach (parking automatyczny, dwupoziomowy przy jednym poziomie przejazdu).

Za wartościową uznajemy przestrzeń zieleńca pomiędzy ulicą Targową, a muralem Legii. Tą przestrzeń poddajemy jedynie niewielkim zmianom, pozostawiając istniejący starodrzew. Jest to przestrzeń sąsiedzka, ogólnodostępna. Dedykowana mieszkańcom okolicznych budynków mieszkalnych przy ul. Targowej. W tym rejonie dążymy do maksymalizacji ilości powierzchni biologicznie czynnej, modelujemy ukształtowanie terenu w formie niewielkich, kameralnych pagórków. Pozycja trzepaka – symbolu minionych czasów pozostaje bez zmian. Poprzez niewielki dziedziniec przed „czerwonym rowerem” lub pod pergolą ze stalowych cięgien, rozpiętą pomiędzy budynkiem gastronomicznym C, a ścianą z muralem Legii, dostajemy się na wielofunkcyjny plac zachodni. Jest  to największa pusta przestrzeń w ramach całego kompleksu, umożliwiająca organizację wydarzenia kulturalnego na nawet kilkaset osób. W ramach tej przestrzeni publicznej możliwe jest zorganizowanie festiwalu, kina letniego, różnego rodzaju prelekcji, stand upów czy występów okolicznościowych. Dalej na wschód, poprzez projektowaną bramę w budynku  B docieramy do „ogrodu sztuk”. Ta przymknięta widokowo  od strony wschodniej, południowej i zachodniej kameralna przestrzeń posiada dwa poziomy.

Ponad głową, a także od strony wschodniej i zachodniej rozpięto pajęczyny stalowych cięgien budujące wrażenie bycia „w środku, we wnętrzu”. Konstrukcje cięgnowe są wykonane w identyczny sposób jak zadaszenie w rejonie murala.

Ogród sztuk, to miejsce wyciszone, spokojne, gdzie słychać plusk wody w dwóch oczkach wodnych. Na impoście od strony północnej  istnieje możliwość wystawiania eksponatów, części wystaw prezentowanych w parterze budynku B. W części południowej – eksponowanie osiągnięć warsztatów cichych i głośnych. Ponad głową, w pajęczynie cięgien tworzących ażurowe sklepienie, nieważko niczym w morskiej toni może zawisnąć oświetlenie, proporce, plakaty, trójwymiarowe obiekty stworzone w warsztatach. Na północ rozpościera się widok na zieleniec, plac zabaw dla najmłodszych, siłownię terenową, ściankę wspinaczkową i przestrzeń upraw miejskich. Wszystkie te atrakcje można podziwiać z amfiteatralnych schodów łączących płynnie ogród sztuk z przestrzenią parkowo-rekreacyjną.

Przestrzeń parkowa od strony wschodniej jest ograniczona ślepą ścianą malowaną farbą tablicową, wyposażoną w gripy do wspinaczki. Od strony północnej najdalszy, nie ograniczony ścianami okolicznych budynków widok stanowi uporządkowane i wzbogacone o przestrzenie zielone i ławki podwórko studnia kamienicy przy ulicy 11 Listopada.

SUBSTANCJA BUDYNKÓW

Budynek A

Zrewitalizowany, nadbudowany o dwie kondygnacje,  z przebiciem pieszo-rowerowym w parterze, budynek głośnych warsztatów. Nadbudowa wykonana w cegle, w formie i detalu zbieżnym z dawnym wyglądem budynku. Kolor materiału jest jednak nieco inny, wyraźnie wskazując na odbudowę. W podziemiu, w północnej części budynku, zaprojektowano kameralną kawiarnię. Zlikwidowano niewielką część pomieszczeń podziemnych ze względu na rzędną projektowanego przebicia pieszo-rowerowego w parterze. Na kondygnacji wysokiego parteru zaprojektowano strefę wejściową, wielofunkcyjną salę warsztatów czasowych  z tarasem oraz salę warsztatów głośnych ponad kawiarnią  w podziemiu.

W salach głośnych warsztatów odbywają się prace z użyciem wszystkich czterech żywiołów: ziemi, wody, ognia i powietrza. Poszczególne pomieszczania mają różne wielkości i proporcje umożliwiające wyposażenie ich w różnorodne urządzenia i maszyny. Na poddaszu oprócz dużego warsztatu zlokalizowano sale spotkań, salę konferencyjną, przestrzeń integracji i ogólnodostępną kuchnię. Na pierwszym piętrze i parterze wyeksponowano i użyto jako elementy konstrukcyjne, przeniesione z rejonu nowo powstałego przejazdu bramnego, żeliwne kolumny.

Funkcje

Możliwe jest zlokalizowanie np:

pracowni garncarstwa/pracy z gliną,

warsztatu tkackiego,

stolarni/warsztatu ciesielskiego,

pracowania ceramiki

ślusarni, pracowni odróbki metali

tokarni.

Budynek B

W parterze zaprojektowano przebicie pieszo-rowerowe, strefę wejściową, salę wystawową z możliwością rozszerzenia wystaw na przestrzeń ogrodu sztuk, pomieszczenia administracyjne. W piwnicach zlokalizowano niezbędne pomieszczenia techniczne, pomocnicze i magazynowe, a także przestrzenie spotkań, edukacyjne, salkę prób.Dostawy do budynku mogą być realizowane z parkingu podziemnego lub z parteru. Na pierwszym piętrze zlokalizowano salę konferencyjną  na około 110 osób, z możliwością dwukierunkowej ucieczki, oraz sale  szkoleniowe. Na drugim piętrze znajdują się przestrzenie co-workingowe oraz wspólna kuchnia. Na trzecim piętrze zlokalizowano fab-lab, przestrzenie  co-workingowe i małą salkę konferencyjną. Piętro czwarte, piąte i szóste to przestrzenie cichych warsztatów. Piętro siódme-poddasze, to sala wystaw, wyposażona w lustra, mogąca pełnić rolę sali prób tanecznych, przestrzeń rekreacyjna, pomieszczenie socjalne oraz kuchnia.

Funkcje

Tutaj mogą znaleźć się pracownie i warsztaty, np.:

pracownia rzeźby

pracownia jubilerskiego

pracownia snycerska

pracownia rymarska

pracownia szewska

pracownia krawieckiego

Budynek C

Po nadbudowie stanowi dwukondygnacyjną obudowę wielofunkcyjnego placu zachodniego.

Zarówno w parterze jak i na piętrze (dostępnym zewnętrzną klatka schodową lub platformą przy-schodową dla niepełnosprawnych) stanowi obiekt o funkcji gastronomicznej. Dodatkowo w parterze zlokalizowano dwa pomieszczenia na odpady segregowane oraz ogólnodostępne sanitariaty, możliwe do wykorzystania podczas imprez plenerowych
na placu.

Budynek zajmowany obecnie przez inicjatywę gastronomiczną „czerwony rower”, został jedynie lekko przearanżowany. Nie projektujemy tutaj radykalnych zmian formalnych lub funkcjonalnych. Od strony północnej zlokalizowano wygodny taras z widokiem na strefę upraw miejskich. Odsłonięto cegłę na całości elewacji.

Budynek E

Budynek dwukondygnacyjny zajmowany obecnie przez organizacje pożytku publicznego. Nie planujemy zmian
w ramach tego budynku poza adaptacjami strefy wejściowej (zadaszenia oraz  uczytelnienie wejść) i pracami związanym z elewacjami. Zarówno układ wewnętrzny jak i funkcjonalny pozostawiamy w stanie istniejącym.