Projekt Biblioteki Nowej w Rzeszowie stanowi próbę stworzenia przestrzeni, która łączy w sobie funkcję kulturową, edukacyjną i społeczną, a jednocześnie jest architektoniczną odpowiedzią na wyzwania współczesności. Odwołując się do myśli Cycerona, że człowiek potrzebuje do życia ogrodu i biblioteki, akcentujemy potrzebę kreowania miejsca, które stanie się katalizatorem inspiracji, integracji i rozwoju.

Projekt odwołuje się do archetypicznych wzorców europejskiego miasta: forum jako przestrzeni centralnej i demokratycznej, siatki hippodamejskiej organizującej układ kwartałów oraz symbolicznego cardo i decumanus. Każdy z czterech segmentów – biblioteka, bistro, przestrzenie konferencyjno-muzyczne oraz sala wielofunkcyjna – tworzy odrębny „rozdział tej samej księgi”, różnicowany detalem i materiałem.

W wymiarze społecznym i funkcjonalnym obiekt ma być miejscem spotkań, pracy i odpoczynku, przestrzenią miastotwórczą otwartą na mieszkańców i ich codzienne potrzeby. Biblioteka Nowa została pomyślana jako alternatywa dla komercyjnych centrów handlowych – demokratyczny „salon miejski” z transparentnymi elewacjami, bogatą ofertą czytelni, fab labów i makerspace’ów.

Budynek musi odpowiadać zarówno na współczesne wyzwania, jak i na przyszłe potrzeby. Stąd duży nacisk na zrównoważony rozwój i technologie ekologiczne: odzysk ciepła, wykorzystanie wody szarej, dachy zielone, naturalne materiały z recyklingu i upcyklingu. Zastosowanie włókien celulozowych jako izolatora dodatkowo symbolicznie łączy architekturę z papierową materią książek.

Projekt zakłada wielowarstwową dostępność przestrzeni – od otwartych placów i ogrodów na dachach, przez publiczne foyer i czytelnie, aż po kontrolowane i techniczne strefy magazynów. Całość ma funkcjonować jako elastyczny system, zdolny do adaptacji w krótkiej i długiej perspektywie.

Biblioteka Nowa to nie ekstrawagancka forma, lecz „prorzeszowska” odpowiedź na potrzeby miasta innowacji – miejsce egalitarne, otwarte, zakorzenione w tkance urbanistycznej, a zarazem tworzące nową jakość przestrzeni publicznej. Łączy tradycję i nowoczesność, naturę i technologię, stając się zarówno symbolem, jak i realnym narzędziem budowania wspólnoty.